"โรงเรียนที่เงียบที่สุดในโลก: การเรียนรู้ที่ไม่มีวันสิ้นสุด"

…ที่ๆ มืดที่สุดในเอกภพ

ที่ๆ สว่างที่สุดในเอกภพ

เป็นที่ๆ มองไม่เห็นอะไรเลย…

บทกวีแคนโต้บทแรกในชีวิต

-อั๋นน้อย-


…ฟ้า พูลวรลักษณ์ เจ้าแห่งบทกวีแคนโต้ หรือบทกวีสามบรรทัดที่ลุ่มลึกต่อการตีความ เขายังขยายสนามกวีใน Website www.thaicanto.com เปิดโอกาสให้ผู้ที่หลงใหลในกวีรูปแบบนี้ได้แสดงทางความคิดจนปัจจุบันมีสมาชิกกวีแคนโต้ร่วมอุดมการณ์ 16 คน กวีท่านนี้ตีพิมพ์แคนโต้หมายเลขหนึ่งตั้งแต่ปี พ.ศ. 2515 หมายเลขสองปี 2543 และมีการคัดเลือกงานเขียนของกลุ่มห้าแคนโต้หมายเลขหนึ่งในปี 2546 กลุ่มห้าแคนโต้หมายเลขสองในปี 2548 และกลุ่มสามในปี 2550 สำหรับงานเขียนเรื่องโรงเรียนที่เงียบที่สุดในโลก เริ่มต้นมาจากเรื่องสั้นขนาดยาวเรื่อง ห้องเรียนที่เงียบที่สุดในโลก ที่จบลงอย่างสมบูรณ์แล้วในแปดบทแรกแต่ตัวนักเขียนเองกลับรู้สึกสนุกที่จะขยายห้องเรียนที่เงียบที่สุดในโลกเป็นโรงเรียนที่เงียบที่สุดในโลกซึ่งประกอบไปด้วยห้องเรียนแปดห้อง เริ่มตั้งแต่ห้องโลก ห้องดวงจันทร์ ห้องวงแหวน ห้องหลุมดำ ห้องหมู่เมฆแห่งออร์ต ห้องใจกลางโลก ห้องดาวหาง และห้องดวงอาทิตย์ และนักเรียนอีกหกสิบสี่คน (ซึ่งจริงๆแล้วน่าจะเป็นเจ็ดสิบสองคน) ที่เกิดจากการแบ่งตัวของนักเรียนแปดคนในตอนแรก…
 …การเรียนรู้ที่ไร้ขอบเขตจำกัดของนักเรียนในโรงเรียนนี้จะไม่มีวันสิ้นสุด โรงเรียนนี้จะมาโรงเรียนเมื่อไหร่ก็ได้ไม่มีการบ้าน ถึงจะส่งก็ไม่มีใครตรวจ การเรียนรู้ของที่นี่เกิดจากการเข้าใจตัวเองอย่างลึกซึ้ง และขยายขอบเขตไปยังทุกสิ่งรอบกาย ทุกสิ่งในโลก ทุกสิ่งในจักรวาล แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดกลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นของการเรียนรู้นั้นคือตัวเอง ตัวตนของคนทุกคนเป็นสิ่งที่ลี้ลับที่สุดยากที่จะเข้าใจ บางที่ต้องอาศัยกระจกเงาหลายๆ บานในการมองเห็นตัวตนที่แท้จริงในทุกๆ มุม แม้กระทั่งส่วนที่ลึกลับที่สุด ผมอ่านหนังสือเล่มนี้ด้วยความหรรษา ไม่ต้องอาศัยการตีความใดๆ ทั้งนั้น เพียงแค่อาศัยสามัญสำนึกทั่วไป และจินตนาการที่อยู่เหนือสามัญสำนึก จินตนาการจึงเป็นการเรียนรู้ที่อาศัยเสียงแห่งความเงียบงันที่ทรงพลังที่สุด จินตนาการสามารถเปลี่ยนแปลงทั้งห้วงเวลาแห่งอดีตและอนาคต มันไม่เคยที่จะหยุดนิ่งแม้แต่วินาทีเดียว การเรียนรู้ผ่านจินตนาการเป็นสิ่งที่ระบบการศึกษาในปัจจุบันหลงลืมไป ระบบการศึกษาในวันนี้สร้างเด็กหนึ่งคน ทำลายทิ้งเก้าคน เป็นมุมมองของนักเขียนท่านนี้ต่อการเรียนรู้ของคนสมัยนี้ที่ขับเน้นให้แต่ละคนมีความเชี่ยวชาญในแต่ละสาขาเพื่อประกอบอาชีพเท่านั้นเอง...
…การเรียนรู้ไม่มีวันสิ้นสุด ไม่จำกัดเพศ ไม่จำกัดอายุ เงาสะท้อนของนักเรียนในโรงเรียนที่เงียบที่สุดในโลก บ่งบอกถึงตัวตนที่ซ่อนอยู่ของนักเรียนทั้งแปดคนเริ่มตั้งแต่ ฟ้า บึง ไฟ ฟ้าร้อง ลม น้ำ ภูเขา และดิน ตัวตนของมนุษย์บางที่อาจมีเพศที่ตรงข้ามซ่อนอยู่ บางทีอาจสวยงามหรือน่าเกลียดกว่าที่เป็น บางที่เปิดเผยบางครั้งลึกลับน่ากลัว ไม่มีใครบอกได้ว่าสนามแห่งการเรียนรู้แห่งใหม่จะถูกเปิดขึ้นเมื่อไหร่ แต่ผมเชื่อว่าเมื่อสนามเปิดมันเป็นจุดเริ่มต้นของการเรียนรู้ของนักเรียนในโรงเรียนที่เงียบที่สุดในโลก เมื่อถึงวันที่โลกแตกดับไป ผมก็ยังเชื่อว่านักเรียนทั้งหมดในโรงเรียนที่เงียบที่สุดในโลกจะยิ้มเยาะเย้ยหยันมนุษย์โลกอย่างพวกเรา เพราะพวกเขารู้ว่ามันเป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงที่เล็กน้อยเหลือเกินสำหรับเอกภพที่กว้างใหญ่ไพศาล…

-อั๋นน้อย-