เกี่ยวกับฉัน

รูปภาพของฉัน
Work like you don't need the money.Dance like no one is watching.Sing like no one is listening.Love like you've never been hurt.And live life every day as if it were your last.

วันเสาร์ที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2554

"ข่าวการหายไปของอาริญาและเรื่องราวอื่นๆ: เมื่ออาริญาหายไปยังโลกอีกใบหนึ่ง"


...ต้องยอมรับว่าปี 2551 การประกาศผลรางวัล S.E.A Write Award เงียบมากจนผมไม่ได้ติดตามและไม่คิดว่าหนังสือที่วางไว้บนหัวเตียงเล่มนี้ที่ถูกวางไว้ประมาณ 3 เดือนโดยไม่ได้หยิบจับเลยจะได้เข้าชิง ศิริวร แก้วกาญจน์ เป็นนักเขียนที่ผมชื่นชมและชื่นชอบเป็นการส่วนตัวอยู่แล้ว ไม่ว่ายังไงถ้าผมรู้ข่าวก่อนหน้านี้ว่าเขาได้เข้าชิงเป็นครั้งที่ 5 (จากหนังสือ 6 เล่มปีที่แล้วกวีนิพนธ์ 2 เรื่องได้เข้ารอบสุดท้าย) ผมก็คงเชียร์สุดใจแม้จะยังไม่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ก็ตาม ความประทับใจที่มีต่อนักเขียนคนนี้ไม่ได้เกิดจากการอ่านงานเขียนของเขาครั้งแรกเมื่ออ่านเรื่องสั้นชื่อยาวอย่าง เรื่องเล่าของคนบันทึกเรื่องเล่าที่นักเล่าเรื่องคนหนึ่งเล่าให้เขาฟัง แต่เกิดจากการอ่านกวีนิพนธ์ เมื่อฉันหายไปจากโลกใบหนึ่งบทกวีไร้ฉันทลักษณ์ที่ได้แรงบันดาลใจจากภาพยนตร์หลายๆเรื่อง ถ่ายทอดแก่นและต่อยอดเรื่องราวของหนังแต่ละเรื่องๆผ่านอารมณ์ เหงา เศร้า สุข และประทับใจอย่างมากกับนวนิยายอื้อฉาวเรื่อง กรณีฆาตกรรมโต๊ะอิหม่ามสะตอปา การ์เด นับจากนั้นมาผมก็เป็นแฟนตัวยงของนักเขียนท่านนี้...

 
...เรื่องสั้น ข่าวการหายไปของอาริญาและเรื่องราวอื่นๆ เป็นการเล่าเรื่องที่หม่นเหงาเศร้าสร้อยของสังคมคนเมือง และความสิ้นหวังของสังคมชนบทผ่านเรื่องราว 11 เรื่องในหนังสือเล่มนี้ ความแก่เฒ่าของความงามในยุคเก่าที่หมดไปพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงไปสู่สังคมสมัยใหม่ราวกับว่าโลกใบใหม่กำลังมาแทนที่โลกใบเก่าอย่างรวดเร็วจนผู้คนไม่ทันได้ตั้งตัว มีเรื่องสั้น 2 เรื่องที่เล่าเรื่องราวของหญิงชราที่ไฝ่ฝันถึงความสวยงามของโลกใบเก่าที่มันเคยมีชีวิตชีวา แต่โลกใบใหม่ในเรื่องสั้นอย่างความคล้ายคลึงกันของพวกเรา หรือ ซินเดอเรลลาแห่งกรุงเทพมหานคร มันช่างเปลี่ยวเหงาและฉาบฉวยอันเกิดจากความแตกต่างของการปฏิสัมพันธ์กันของคนในอดีตกับคนปัจจุบัน แล้วโลกใบไหนที่อาริญากำลังแสวงหา ความกลัวเกิดได้กับคนทุกยุคทุกสมัย แต่ปัจจัยต่างหากที่แตกต่างกัน สมัยก่อนผู้คนกลัวหมู่สิงสาราสัตว์ที่เป็นผู้ครอบครองผืนแผ่นดินก่อนที่คนจะไปรุกล้ำ หรือไม่ก็อำนาจเหนือธรรมชาติที่ลึกลับจนผู้คนไม่กล้าต่อกร แต่ความกลัวเหล่านี้มันก็กำลังหายไปพร้อมกับการเติบใหญ่ของโลกใบใหม่ และความกลัวในรูปแบบอื่นที่คนสมัยก่อนไม่เคยเจอแต่มันกำลังคืบคลานและแทรกสอดเข้ามาในสังคมยุคปัจจุบัน...


...นี่คือ 1 ในหนังสือ 5 เล่มใน 9 เล่มที่ได้เข้ารอบสุดท้าย S.E.A. Write Award ประจำปี 2551 ที่ผมประทับใจมากที่สุด อาจจะเป็นเพราะสำนวนภาษาของ ศิริวร แก้วกาญจน์ ทำให้ผมเคลิ้มจนหยุดอ่านหนังสือเล่มนี้ไม่ได้ 3 ชั่วโมงแห่งความสุข ความเศร้าและซาบซึ้ง หลั่งไหลเข้ามาตลอดเวลาที่ตาของผมจับจ้องที่ตัวอักษรแต่ละตัวๆ ในนวนิยายเล่มนี้ มันคุ้มค่าจริงๆ ครับกับการอ่านวรรณกรรมหลังจากที่ผมหันหลังให้มันมาเกือบ 3 เดือน...
...ถ้าอาริญาคือคนแห่งยุคสมัย ผมเชื่อว่าอาริญาอยากหายไปยังโลกอีกใบที่เธอฝันหา โลกอีกใบหนึ่งที่เป็นความฝันอย่างเดียวในชีวิตของเธอ...

- อั๋นน้อย -

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น